τραγωδία

Με τη χώρα να φλέγεται, τι σχόλιο αξίζει να γραφτεί σε blog?

Διάβασα πολλά posts για την καταστροφή : γεμάτα θυμό, αγανάκτηση, μίσος για τους εμπρηστές, σενάρια συνωμοσίας και πολιτικές αναλύσεις.

Δεν έχω κάτι να προσθέσω σε όλα αυτά – πλην του ότι απεχθάνομαι τα σενάρια συνωμοσίας και ότι κάποιους πολιτικούς αντί να τους νοιάζει η προσφορά στους πολίτες τους νοιάζει η μάχη των εντυπώσεων λόγω των επερχόμενων εκλογών.

Μόνο μια φράση ακόμα: μετά από αυτή την κρίση (όταν τελειώσει), μετά από τους δεκάδες νεκρούς, τουλάχιστον να συνειδητοποιήσουμε ότι το κράτος πάσχει, ότι η χώρα νοσεί και αυτό φαίνεται σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο. Ας μην γίνει για τους «μη πυρόπληκτους» ένα lifestyle θέμα που απλώς θα συζητηθεί για μια εβδομάδα.
Διαβάστε και το ποστ του Νίκου Δήμου: Επανίδρυση ή κατάρρευση

Για την Τήνο και το περιβάλλον

Άκουσα σήμερα το πρωί για την Τήνο. Λιγότερο τουριστικοποιημένη από άλλα νησιά, αρχίζει τον τελευταίο καιρό πιο εντατική ανάπτυξη της τουριστικής βιομηχανίας. Ακούστηκαν καλά σχόλια, όπως το ότι η ανάπτυξη πρέπει να γίνει με μακροχρόνιες βλέψεις, και όχι το ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα μέσα στην επόμενη δεκαετία και μετά τίποτα. Ακούστηκαν και σχόλια για την «ιδιωτική ανευθυνότητα» και τις ανάρμοστες κατασκευές, χωρίς να εξηγούν ιδιαίτερα γιατί είναι ανάρμοστες. Είχαν προαναφέρει ότι είναι στο σχέδιο οικοδόμησης…

Ελπίζω η ανάπτυξη της Τήνου να είναι σταθερή και σε μάκρος χρόνου. Αλλά γιατί να αντιμετωπίζεται ο ιδιωτικός τομέας σαν πηγή προβλημάτων, έτσι, στα κρύα του λουτρού; Σίγουρα υπάρχουν ιδιώτες οι οποίοι έχουν καταστρέψει το περιβάλλον. Αλλά είναι οι μόνοι; Και έχει κανείς ψάξει να βρει πόση ζημιά στο περιβάλλον έχει προκαλέσει το κράτος;

Χθες ήταν η μέρα περιβάλλοντος.
Ας σκεφτούμε το περιβάλλον σαν κάτι που είναι μέρος του εαυτού μας. Το περιβάλλον είμαστε εμείς, ο καθένας ξεχωριστά. Δεν είναι ιδιοκτησία του κράτους για να το προστατεύει, όπως και αν μπορεί.
Αναρωτιέμαι επίσης πώς σκέφτονται αυτοί που πετάν αποτσίγαρα στις παραλίες. Πώς ένα μαγικό χέρι θα έρθει να τα μαζέψει όλα;